Πάμε για σούπερ καπ Ρεάλ -Αθλέτικο ή θα το χαλάσουν Λίβερπουλ -Μαρσέιγ?

Με το γνωστό καλλιτεχνικό του μπρίο, ο πρόεδρος της Ατλέτικο Μαδρίτης, κινηματογραφικός παραγωγός Ενρίκε Θερέθο, δεν δίστασε να δηλώσει ότι «θα μου άρεσε πάρα πολύ ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Ατλέτικο».

Για να μπορέσουν, βεβαίως, να δώσουν ραντεβού οι δύο μεγάλες ομάδες της ισπανικής πρωτεύουσας στο «Λιλέκουλα» του Ταλίν της Εσθονίας (15 Αυγούστου), θα πρέπει πρώτα η Ρεάλ να νικήσει την Λίβερπουλ στον τελικό του Champions League (Κίεβο, 26 Μαΐου) και η Ατλέτικο την Μαρσέιγ σε αυτόν του Europa League (Λιόν, 16 Μαΐου).

Μπορούν να τα καταφέρουν; Σαφέστατα. Λόγω… προϋπηρεσίας, λόγω ρόστερ, λόγω μεγαλύτερου αριθμού ποιοτικότερων ποδοσφαιριστών, Ρεάλ και Ατλέτικο έχουν τον πρώτο λόγο για να προσθέσουν, αντίστοιχα, το τέταρτο Champions League την τελευταία πενταετία (και τρίτο σερί) και το τρίτο Europa League τα τελευταία οκτώ χρόνια.

Για την αντάμωση των Λευκών με τους Κόκκινους της Λίβερπουλ, ύστερα από 37 χρόνια, τα είπαμε/γράψαμε το βράδυ της Τετάρτης (02/05), οπότε το πρέπον τώρα είναι να καταπιαστούμε με τον άλλο, απρόβλεπτο τελικό.

Απρόβλεπτο, όχι λόγω της παρουσίας της Ατλέτικο, αφού από την στιγμή που «υποβιβάστηκε» από το Champions League, η ομάδα του Ντιέγο Σιμεόνε ήταν το μεγάλο φαβορί για να βρεθεί στον τελικό, μαζί με την Άρσεναλ, την οποία απέκλεισε στα ημιτελικά, αλλά και την Μπορούσια Ντόρτμουντ. Η τελευταία, κυρίως, λόγω ονόματος, αφού η φετινή σεζόν της ομάδας του Σωκράτη Παπασταθόπουλου είναι επιεικώς απογοητευτική.

Απρόβλεπτο γιατί σχεδόν κανείς δεν υπολόγιζε ότι η υπό κατασκευή Μαρσέιγ, από την στιγμή που άλλαξε ιδιοκτήτη, θα μπορούσε να φτάσει τόσο μακριά. Χάρη στο έργο του Ρούντι Γκαρσιά, όμως, η ομάδα της Μασσαλίας διέψευσε τις Κασσάνδρες και επιστρέφει σε τελικό, ύστερα από 14 χρόνια.

Το 2004, οι Γάλλοι είχαν ηττηθεί καθαρά με 2-0 από την εξαιρετική Βαλένθια του Ράφα Μπενίτεθ, παρ’ ότι είχαν στις τάξεις τους Φαμπιάν Μπαρτέζ, Ματιέ Φλαμινί, Στιβ Μαρλέ και, κυρίως, Ντιντιέ Ντρογκμπά.

Ο Ζοσέ Ανιγκό, νυν προπονητής του Λεβαδειακού, δεν μπόρεσε να γευτεί την χαρά ενός ευρωπαϊκού τίτλου, κάτι που θα επιχειρήσει ο Γκαρσιά, στηριζόμενος στην κλάση του Ντιμίτρι Παγέ, τα τρεξίματα παικτών όπως ο δεξιός μπακ Μπουμά Σαρ και το θράσος των Φλοριάν Τοβέν και Λούκας Οκάμπος στην μεσοεπιθετική γραμμή.

Α, και στην εκτελεστική δεινότητα του Κώστα Μήτρογλου, ο οποίος δεν έπαιξε στην δραματική ρεβάνς με την Ζάλτσμπουργκ λόγω τραυματισμού, αλλά θα κάνει αγώνα δρόμου για να προλάβει το μεγάλο ραντεβού στο «Παρκ Ολιμπίκ» της Λιόν.

Ο τελικός επί γαλλικού εδάφους, δηλαδή, έστω και στο σπίτι μιας από τις πιο μεγάλες αντιπάλους της. Στις 16 του μηνός, η Μαρσέιγ θα επιχειρήσει να κάνει μια ακόμα υπέρβαση, κόντρα σε μια ομάδα πολύ πιο έμπειρη και «ψημένη» σε τέτοια παιχνίδια.

Με ενθουσιασμό, κυριαρχία στις εξέδρες (παρά την ισόποση μοιρασιά εισιτηρίων, φρονώ ότι οι φίλοι της ΟΜ θα είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς της Ατλέτικο) και πίστη σε ένα νέο πρότζεκτ, το οποίο φιλοδοξεί να επαναφέρει την Μαρσέιγ στην πρώτη γραμμή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Η πρόκριση στον τελικό, αναμφίβολα, είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, ακόμα και αν δεν έρθει το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο, μετά το ιστορικό Champions League του 1993.

Μια… πονηρή υποσημείωση όμως: Ο «Μητρογκόλ» δεν έχει καταφέρει ακόμα να κάνει σεφτέ σε ευρωπαϊκό παιχνίδι με τους Φωκαείς. Μήπως το κρατάει για το μεγαλύτερο ραντεβού της καριέρας του μέχρι τώρα;

Δεν προβλέπω, απλώς το επισημαίνω για μια ομάδα που εκπροσωπεί τον ρομαντισμό του ποδοσφαίρου, αφού επιστρέφει στο προσκήνιο ύστερα από αρκετά χρόνια, όπως κάνει και η Λίβερπουλ στο Champions League. Με λίγα λόγια, οι φετινοί ευρώ – τελικοί περικλείονται σε μια φράση: Η Μαδρίτη κόντρα στον ρομαντισμό.

Υ. Γ.: Για όσους επιμένουν ότι οι ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές έχουν χάσει την αγάπη τους για το παιχνίδι και σκέφτονται μόνο τους τραπεζικούς λογαριασμούς, τις εντυπωσιακές συντρόφους και τα πολυτελή σπορ αυτοκίνητα, ας ρίξουν μια ματιά στα δάκρυα του Λοράν Κοσιελνί, όταν συνειδητοποιούσε ότι ο τραυματισμός του ήταν τόσο σοβαρός, ώστε να τον αφήσει εκτός από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα, αδικούμε πολλούς από τους «ψυχρούς» ποδοσφαιρικούς αστέρες.
ΑΠΟ ΤΟ SDNA GR