ΛίβερπουλVS Ρεάλ στην μεγάλη γιορτή

Αν οι λιτές καθημερινές της φάσης των ομίλων είναι αφορμή για party για κάθε άρρωστο με την μπάλα, ο τελικός του Champions League πρέπει να είναι σαν Εθνική Εορτή και βάλε. Από καλύτερο βράδυ Σαββάτου της σεζόν [21:45], σε αιτία χωρισμού, μέχρι ώθηση για αγορά τηλεόρασης 187 ιντζών, ο φετινός τελικός έχει το κάτι παραπάνω καθώς όταν η γλυκιά μελωδία σκεπάσει την ουκρανική πρωτεύουσα, στον ουρανό θα κυματίσουν οι σημαίες δύο εκ των πιο επιτυχημένων ομάδων όλων των εποχών στη διοργάνωση. Από το 2007 είχαμε να δούμε τέτοια τιτανομαχία από άποψη κατάκτησης τίτλων και φέτος η μια ντουζίνα κούπες των Merengues μπαίνουν δίπλα στις 5 των Reds. Με δύο τεράστια club να κοντράρονται στο Olimpiyskiy National Sports Complex των 70.000 θεατών, δεν χρειάζεται κάποια expert ανάλυση για να αντιληφθεί κανείς ότι οι κορυφαίες ομάδες σε Ισπανία και Αγγλία κοντράρονται με φόντο την ιστορία. Λίγες ώρες πριν τη σέντρα, το FourFourTwo του Gazzetta γράφει δυο λόγια για τον τελικό του Κιέβου ανάμεσα στην Ρεάλ Μαδρίτης και την Λίβερπουλ. Enjoy.

Η Βασίλισσα της Ευρώπης. Η ομάδα που έχει 6/6 στους τελευταίους τελικούς, ακριβώς διπλάσιες κούπες και που αυτή τη στιγμή διαθέτει ένα ρόστερ που είναι σαφώς ένα από τα πιο επιτυχημένα των τελευταίων δεκαετιών. Η Ρεάλ είχε την τύχη ίσως να μείνει από πολύ νωρίς εκτός πρωταθλήματος, κάτι το οποίο της έδωσε τη δυνατότητα για focus στον μοναδικό τίτλο που θα της επέτρεπε να σώσει και με το παραπάνω τη σεζόν. Αν και η Μπαρτσελόνα έκανε double στην Ισπανία, η Ρεάλ μπαίνει μόνη της σε μια ξεχωριστή κατηγορία και δεν θα μπορεί να συγκριθεί με κάποια άλλη, τουλάχιστον όσο ζούμε εμείς.

Παρά τα προβλήματα στην άμυνα με τα μόλις 3 clean-sheets [τα 2 με τον ΑΠΟΕΛ] σε αυτή τη διαδρομή και τον όμιλο με Τότεναμ και Ντόρτμουντ, η Ρεάλ είχε τον Κριστιάνο Ρονάλντο και δεν φοβόταν τίποτα. Φρέσκος από την τιμωρία στο πρωτάθλημα, ο Πορτογάλος μύθος έγινε ο πρώτος που σκοράρει σε 11 σερί αγώνες, από τον προηγούμενο τελικό μέχρι και τη ρεβάνς των προημιτελικών, και έχει πλέον το κίνητρο να πετύχει γκολ σε τρίτο τελικό στην καριέρα του και να γίνει ο πρώτος με 5 τίτλους. Εκτός από τον CR σε αυτά τα ιστορικά χρόνια τεράστιο ρόλο για την Ρεάλ έχει παίξει ότι τεράστιοι παίκτες βρέθηκαν στο peak τους στα χρόνια τους στο Bernabeu, όπως ο εμβληματικός Σεβιγιάνος σέντερ-μπακ, Σέρχιο Ράμος, και οι legendary μέσοι, Τόνι Κροος, Λούκα Μόντριτς.

Αν και για πολλούς ακόμα δεν είναι προπονητής, ο Ζινεντίν Ζιντάν, είναι κοντά στο να φτάσει να έχει περισσότερες κούπες Champions League απ’ ότι χρόνια καριέρας και για να το πετύχει αυτό μάλλον δεν είναι τυχαίος. Διαχειριζόμενος άριστα πανάκριβα αστέρια και χρησιμοποιώντας διαφορετικά συστήματα, ο Ζιζού έκανε τη δική του Ρεάλ να διεκδικεί θέση στο μουσείο του club δίπλα σε εκείνη των Πούσκας, Ντι Στέφανο, Χέντο. «Η Λίβερπουλ θα μας κάνει να υποφέρουμε, αλλά εμείς θα παίξουμε σε ακόμα έναν τελικό. Εχουμε ταλέντο αλλά χρειάστηκε πραγματικά πολύ σκληρή δουλειά για να είμαστε εδώ, η ομάδα είναι μία γροθιά» είπε ο Ζιντάν και για να καταλάβεις πόσο μεγάλη είναι η θέληση για την κούπα, ο Ρονάλντο είπε ότι «δεν με πειράζει αν δεν σκοράρω». Αρκεί να έρθει το τρίτο σερί.

Ο Ζινεντίν Ζιντάν έχει την τύχη να μπορεί να επιλέξει την 11άδα έχοντας στα χέρια του πλήρες ρόστερ, χωρίς καμία απουσία. Στο τελευταίο ματς πρωταθλήματος, στο 2-2 εκτός έδρας με την Βιγιαρεάλ, φανέλα βασικού πήραν οι Λούκα Ζιντάν και Γκάρεθ Μπέιλ, όμως δεν θα τους δούμε στο βασικό σχήμα στον τελικά, με τους Κέιλορ Νάβας και Καρίμ Μπενζεμά να αναμένεται να ξεκινήσουν. Το 4-4-2 με ρόβμο φαντάζει η πιο πιθανή επιλογή για τον Ζιζού στον τελικό, σύστημα το οποίο έχει χρησιμοποιήσει αρκετές φορές σε αυτή την απίστευτη διαδρομή.

Η ιστορία και η πορεία της Λίβερπουλ [από τα playoffs] μέχρι τον τελικό δεν έχει καμία σχέση με εκείνη της Ρεάλ. «Μετά τη νίκη με 0-5 στην Πόρτο ο κόσμος άρχισε να ρωτάει τι γίνεται» είπε ο τεχνικός των Reds, Γίργκεν Κλοπ, ο οποίος όρισε την εκκωφαντική νίκη στην Πορτογαλία ως το σημείο στο οποίο η ομάδα του άρχισε να πιστεύει ότι μπορεί να πάει σοβαρά στο Champions League. Η επιθετική μηχανή που δεν κουράζεται να πρεσάρει, να χτυπάει κόκκινα στις αντεπιθέσεις είχε δείξει άγριες διαθέσεις από τους ομίλους και μετά τους Δράκους έκανε θύμα μια ομάδα που έχει χαλάσει δισ. για να χτιστεί και ακούει στο όνομα Μάντσεστερ Σίτι, προκαλώντας
ακόμα μεγαλύτερο θόρυβο.

Υστερα από πέντε κατακτήσεις [1977, 1978, 1981, 1984] και τελευταία το 2005 με το θαύμα της Κωνσταντινούπολης, η Λίβερπουλ έχει στόχο να αφήσει πίσω Μπάγερν Μονάχου και Μπαρτσελόνα που έχουν επίσης πέντε και έχει έναν έξτρα λόγο να το πιστεύει. Αυτός είναι ότι είναι η τελευταία που έχει νικήσει την Ρεάλ σε τελικό [1981], ενώ ένας άλλος είναι σαφώς ότι η επιθετική της τριπλέτα, Μανέ-Σαλάχ, Φιρμίνο, έχει πετύχει μόνο φέτος 29 γκολ, αριθμός ρεκόρ στην ιστορία της διοργάνωσης. Με το πρόσωπο που έχουν παρουσιάσει φέτος οι Merengues, φαντάζει δύσκολο για τη συγκεκριμένη Λίβερπουλ να μην βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα, όμως ο τελικός είναι πάντα μια άλλη ιστορία.

Η Λίβερπουλ και ο Κλοπ σέβονται την Ρεάλ, όμως ο Σαλάχ «διέκοψε» το Ραμαζάνι πίνοντας νερό και οι fans ελπίζουν να πιουν νερό στο όνομά του αφού ο ίδιος και το υπόλοιπο παρεάκι είναι σε τρελή κατάσταση και ικανοί να νικήσουν κάθε αντίπαλο. Ο Γερμανός έβαλε τον αντίπαλό του, Ζιντάν, πιο πάνω σαν όνομα στην προπονητική όμως ελπίζει ότι στη φετινή μεταμόρφωση της ομάδας του το φινάλε θα βρει εκείνη ως Βασίλισσα.

Ο Γερμανός δεν μπορεί να υπολογίζει στον σέντερ-μπακ, Ζοέλ Μάτιπ, τον δεξιό μπακ, Τζο Γκόμες και τον πολυσύνθετο μέσο, Αλεξ Οξλεϊντ-Τσάμπερλεϊν. Στα θετικά είναι ότι ο πρώτος σε ασίστ φέτος στο CL, Τζέιμς Μίλνερ, επιστρέφει, όπως και ο Γερμανός μέσος, Εμρέ Τσαν, όμως μόνο ο Αγγλος αναμένεται να πάρει φανέλα βασικού στο κέντρο, αφού ο Ανταμ Λαλάνα παρότι είναι έτοιμος, δεν έχει match-fitness αφού έχει αγωνιστεί μετρημένα λεπτά στην Premier League. Οπως και ο Ζιντάν, έτσι και ο Γερμανός τεχνικός, δεν πρόκειται να πειράξει κάτι από το αγαπημένο του 4-3-3.