Μήπως η εποχή Ζοζέ Μουρίνιο έχει τελειώσει οριστικά

Ο Ίκερ Κασίγιας αναρωτήθηκε πότε… πρέπει να βγει στη σύνταξη. Η Πρέμιερ Λιγκ τον… απέλυσε δυο φορές την τελευταία τριετία! Μήπως η εποχή Ζοζέ Μουρίνιο έχει τελειώσει οριστικά;

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή που ο Πορτογάλος όχι μόνο θεωρείτο, αλλά και όντως ήταν ο «Special One». Ένας χαρισματικός προπονητής, ο οποίος κατάφερε σπουδαία πράγματα, χάρη στην ικανότητα και την οξυδέρκειά του και παρά το γεγονός ότι ουδέποτε στα νιάτα του είχε παίξει ποδόσφαιρο.

Τα αφιερώματα για αυτόν τον πρώην διερμηνέα, ο οποίος πέτυχε να γίνει ένας από τους πιο επιδραστικούς προπονητές της γενιάς του, ξεσηκώνοντας βέβαια και πλήθος αντιδράσεων αρκετές φορές για τον τρόπο με τον οποίο έστηνε τις ομάδες του στον αγωνιστικό χώρο, ήταν αποθεωτικά.

Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως ο Μουρίνιο υπήρξε ένας εξαιρετικός προπονητής, αν όχι ο καλύτερος στα χρόνια που οι ομάδες του θριάμβευαν. Το ποδόσφαιρο, όμως, προχώρησε και ο ίδιος έμεινε στάσιμος. Εγκλωβισμένος σε δικαιολογίες όταν η ομάδα του χάνει, αδύναμος να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα.

Φέτος ήταν η τρίτη σεζόν του στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Για τον Πορτογάλο συνήθως η τρίτη περίοδος σε μια ομάδα είναι και… φαρμακερή, καθώς καταλήγει στο ταμείο ανεργίας. Ήδη από την αρχή της σεζόν ήταν το νούμερο ένα φαβορί για απόλυση στην Πρέμιερ Λιγκ, προσπάθησε να κρατηθεί με νύχια και με δόντια και τελικά μετά την ήττα από τη Λίβερπουλ αποχωρεί.

Ήδη από την προετοιμασία με τη διαρκή γκρίνια του για τις μεταγραφές που δεν έκαναν οι «κόκκινοι διάβολοι» και τα συνεχή ξεσπάσματά του κατάφερε να… ξενερώσει τους παίκτες του, οι οποίοι δεν τον εμπιστεύονται και βλέπουν ότι μπορούν να πορευθούν καλύτερα χωρίς αυτόν.

Σε αντίθεση, δηλαδή, με ό,τι συμβαίνει με τον… αιώνιο εχθρό του, τον Πεπ Γκουαρδιόλα, στη Μάντσεστερ Σίτι, καθώς ο Ισπανός τεχνικός φροντίζει να δημιουργεί ένα εξαιρετικό κλίμα στα αποδυτήρια.

Η αλήθεια είναι πως ο Μουρίνιο είχε προειδοποιήσει αρκετά νωρίς ότι η φετινή σεζόν θα είναι εξαιρετικά δύσκολη για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. «Έκανα εισήγηση για την απόκτηση πέντε συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών και δεν πήραμε κανέναν από αυτούς» ήταν η φαρμακερή ατάκα του που προκάλεσε κακό χαμό στο εσωτερικό του συλλόγου μετά την τεσσάρα στο φιλικό προετοιμασίας από τη Λίβερπουλ.

Με δεδομένο ότι η τελευταία φορά που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατέκτησε το πρωτάθλημα ήταν το 2013, η πίεση είχε αυξηθεί. Και σε συνθήκες πίεσης ο Πορτογάλος δεν έχει μάθει να λειτουργεί ομαδικά, κρατώντας τα προβλήματα εντός των αποδυτηρίων. Αντίθετα, εξωτερικεύει τις σκέψεις του και ξεσπά τα νεύρα του!

Όλοι ήταν απέναντί του: η διοίκηση ίσως τον θεωρούσε… καμένο χαρτί ήδη από το καλοκαίρι και γι’ αυτό δεν του έκανε τα μεταγραφικά χατίρια, οι παίκτες δεν μπορούσαν να συνυπάρξουν μαζί του στα αποδυτήρια, οι οπαδοί «έβραζαν», οι δημοσιογράφοι τον αποδοκίμαζαν.

Κατά την προσφιλή τακτική του, ο Μουρίνιο αμυνόταν με επίθεση: «έδειχνε» δημόσια τη διοίκηση για την μεταγραφική ενίσχυση που δεν ήρθε, «άδειαζε» τους ποδοσφαιριστές του για την αγωνιστική ανεπάρκειά τους, έκανε καψώνια στους δημοσιογράφους καλώντας τους αξημέρωτα για να δώσει συνέντευξη Τύπου, που τελικά κρατούσε ελάχιστα λεπτά.

Και, επίσης, συνέχισε να προβάλει το «εγώ» του: «Εγώ που είμαι, ήμουν και θα είμαι ο ‘Special One’, εγώ που ξεκίνησα από το μηδέν και έφτασα στην κορυφή, εγώ, εγώ εγώ».

«Έχω λάβει 14 φορές μέρος στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και προκρίθηκα και τις 14. Τις δύο φορές που δεν έπαιξα στο Τσάμπιονς Λιγκ, κατέκτησα το Γιουρόπα Λιγκ. Είναι μια μικρή λεπτομέρεια για όλους όσοι με αγαπούν και για τους λάτρεις της στατιστικής» έλεγε μερικές ημέρες πριν θέλοντας να κλείσει τα στόματα αυτών που στρέφονται εναντίον του.

Καθώς, όμως, τα χρόνια πέρασαν, δεν αντιλήφθηκε ότι είναι πια ξεπερασμένος. Το ποδόσφαιρο εξελίχθηκε, ο ίδιος όχι… Μια αλλαγή θα μπορούσε (;) να τον σώσει. Να τον κρατήσει στην προπονητική ελίτ, πριν καταντήσει ένας γραφικός που θα αναφέρεται στα περασμένα μεγαλεία του χωρίς να έχει μέλλον…

Το 2004, τότε που κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ με την Πόρτο και έκανε όλη την ποδοσφαιρική Ευρώπη να ασχολείται μαζί του, όχι μόνο μοιάζει, αλλά και είναι πολύ μακρινό. Ακόμα και το 2010, όταν πήρε και πάλι το τρόπαιο με την Ίντερ φαίνεται αρχαία ιστορία.

Τι έχει να επιδείξει σήμερα ο Μουρίνιο; Ποιο στοιχείο του μπορεί να είναι αυτό που θα πείσει έναν μεγάλο ευρωπαϊκό σύλλογο (και όχι μια ομάδα από την Κίνα, την Ιαπωνία ή άλλους… εξωτικούς προορισμούς) για να τον προσλάβει; Ο «Special Οne» είναι πια τελειωμένος;

«Σύμφωνα με πορτογαλική εφημερίδα, κάποιος (σ.σ. υπονοεί τον Μουρίνιο) είπε ότι ένας παίκτης όπως εγώ (σε ηλικία 37 ετών) είναι στο τέλος της καριέρας του. Συμφωνώ απόλυτα! Η ερώτησή μου για την εφημερίδα είναι: Στην περίπτωση των προπονητών, πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να αποχωρήσουν από το ποδόσφαιρο;» ήταν το (προφητικό μήνυμα) ενός πρώην παίκτη του, του Ίκερ Κασίγιας, μόλις μερικές ώρες πριν από την είδηση της απόλυσης από τους «κόκκινους διαβόλους».

Δυστυχώς για τον Ζοζέ Μουρίνιο, είναι πάρα πολλοί αυτοί που συμφωνούν με τον Ισπανό τερματοφύλακα… Μένει να φανεί αν ο Πορτογάλος θα είναι αυτός που θα πει την τελευταία λέξη. Αν και θα πρέπει πια να γνωρίζει πολύ καλά πως όταν πέφτει κανείς, δεν πέφτει ποτέ ωραία…