Κάλλη Χατζηιωσήφ: «Μπορούσαμε για την πρωτιά, είμαι περήφανη για την αποστολή»

Του απεσταλμένου της ΕΑΚ στο Μαυροβούνιο, Ευτύχιου Γιαξή

Περήφανη που ηγήθηκε της κυπριακής αποστολής στους 18^ους ΑΜΚΕ που διεξήχθησαν την περασμένη εβδομάδα στο Μαυροβούνιο δηλώνει η κα. Κάλλη Χατζηιωσήφ. Η αρχηγός αποστολής και μέλος τoυ εκτελεστικού συμβουλίου της ΚΟΕ, κάνοντας τον απολογισμό της χώρας μας στους Αγώνες, όπου καταλάβαμε τη δεύτερη θέση με 21 χρυσά και 63 συνολικά μετάλλια, εκφράζει την ικανοποίησή της για το αποτέλεσμα και τονίζει πως  η Κύπρος μπορούσε να πάρει ακόμη και την πρωτιά. Επιπροσθέτως, μεταξύ άλλων εξηγεί πως το επίπεδο των ΑΜΚΕ έχει ανέβει, σχολιάζει το οργανωτικό επίπεδο και τις εγκαταστάσεις της λήξασας διοργάνωσης, ενώ κάνει λόγο για αριστεία αναφερόμενη στη συμπεριφορά των αθλητών μας. Διαβάστε όσα δήλωσε.

-Ξεκινώντας από τα βασικά, πώς σχολιάζετε τον τελικό απολογισμό της Κύπρου στους 18^ους ΑΜΚΕ;

Καταρχάς η κατάκτηση 21 χρυσών, 27 αργυρών και 15 χάλκινων μεταλλίων μας διατηρεί κοντά στους στόχους μας. Η διαφορά πέντε χρυσών από το Λουξεμβούργο δείχνει ότι με μικρές κινήσεις στα αργυρά θα μπορούσαμε να ήμασταν πρώτοι. Άρα, η Κύπρος είναι μέσα στους στόχους της και με τη φιλοσοφία ότι δόθηκαν ευκαιρίες σε νέους αθλητές να αποκτήσουν εμπειρίες ώστε να είναι οι αυριανοί πρωταγωνιστές, τότε ναι, είμαστε ικανοποιημένοι. Οι ΑΜΚΕ δεν είναι εύκολοι, κάθε διετία παρουσιάζονται πιο αναβαθμισμένοι και γίνονται όλο και πιο δύσκολοι.

-Τι θεωρείτε πως μας έλειπε για την πρωτιά;

Ανάμεσα σε άλλα η παρουσία αρκετών μεγάλων «ονομάτων». Αν στον Στίβο προστίθεντο δυο-τρεις μεγάλοι αθλητές σήμερα θα μιλούσαμε για άλλο αριθμό μεταλλίων. Επίσης η τύχη, γιατί τα 27 αργυρά δείχνουν πως χάσαμε 27 τελικούς. Κάποια από αυτά θα μπορούσαν να ήταν χρυσά.

-Χαρήκατε πολύ που πήραμε τη δεύτερη θέση και όχι την τρίτη. Γιατί έχει τόση σημασία;

Η Κύπρος δεν έχει δικαίωμα λόγω της πληθυσμιακής έκτασης και των επιτυχιών της να μη διεκδικεί την πρωτιά. Η κατάκτηση της 2^ης θέσης με μικρή διαφορά από την πρώτη είναι ικανοποιητική γιατί δείχνει πως ήμασταν κοντά. Η τρίτη θέση θα ήταν αποτυχία για μένα. Πάντα, βεβαίως, εξαρτάται και από το πού στοχεύεις. Εμείς θέλαμε να δώσουμε και ευκαιρίες σε νέους αθλητές, με βάση και τις προγραμματισμένες υποχρεώσεις των αθλητών υψηλού αθλητισμού.

-Το Μαυροβούνιο φιλοξένησε για πρώτη φορά τους Αγώνες. Πώς σας φάνηκαν το οργανωτικό επίπεδο και οι εγκαταστάσεις;

Η ζεστή και ανθρώπινη φιλοξενία του Μαυροβουνίου κάλυψε πολλά από τα οργανωτικά λάθη. Η χώρα είναι πανέμορφη, οι άνθρωποι εξαιρετικά φιλόξενοι κι αυτό λειτούργησε θετικά στο να καλυφτούν κάποια οργανωτικά λάθη, που προέκυψαν από την απειρία τους στη διοργάνωση τέτοιων αγώνων. Το στάδιο του Στίβου π.χ. είχε αρκετά προβλήματα όσον αφορά τις εγκαταστάσεις, ενώ οι αποστάσεις από το «Χωριό των αθλητών» προκαλούσαν ταλαιπωρία.

Το «χωριό» πώς σας φάνηκε;

Εξαίρετο. Ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Τόμας Μπαχ, που το επισκέφθηκε, είπε «μακάρι και οι Ολυμπιακοί Αγώνες να είχαν τέτοιες συνθήκες»! Οι εγκαταστάσεις του κρίνονται εξαιρετικά καλές και ισάξιες αυτών παγκόσμιας εμβέλειας. Επίσης η διαμονή όλων των αθλητών στον ίδιο χώρο προώθησε τον βασικό στόχο τέτοιων διοργανώσεων που είναι η ανάπτυξη φιλίας, η γνωριμία, η αποδοχή και το Ολυμπιακό Πνεύμα.

-Ο Στίβος, που είχε την πολυπληθέστερη αποστολή, ολοκλήρωσε με 28 μετάλλια, 10 εκ των οποίων χρυσά. Υπάρχει ικανοποίηση ή περιμένατε περισσότερα;

Ο Στίβος εξακολουθεί να είναι ο βασικός αιμοδότης των μεταλλίων μας στους ΑΜΚΕ. Τα δέκα χρυσά κατατάσσουν την Κύπρο πρώτη στο άθλημα. Άρα, δεν μπορώ παρά να είμαι ικανοποιημένη, αλλά ταυτόχρονα ξέρουμε ότι αν συμμετείχαν οι πρωτοκλασάτοι μας αθλητές ο αριθμός θα ήταν πολύ μεγαλύτερος. Υπό τις περιστάσεις ναι, είμαστε ικανοποιημένοι.

-Αντιθέτως, υπάρχει απογοήτευση και ήδη ξεκίνησε και η κριτική για την κακή πορεία των ομάδων μας στο Μπάσκετ. Τι έχετε να σχολιάσετε;

Γνωρίζαμε πολύ καλά ότι π.χ. η εθνική ομάδα Ανδρών είναι υπό ανανέωση, ήρθαν νέοι καλαθοσφαιριστές -αν και όχι τόσο μικροί ηλικιακά- και γνωρίζαμε ότι είναι μια νέα εθνική. Όμως ναι, υπάρχει απογοήτευση γιατί πιστεύαμε ότι μπορούσαμε καλύτερα. Οι εννέα ήττες σε ισάριθμους αγώνες από τις εθνικές μας είναι κάτι που θα πρέπει να μας απασχολήσει. Οι φετινοί ΑΜΚΕ, πάντως, απέδειξαν πως η Κύπρος, στα ομαδικά αθλήματα, έχει πλέον να αντιμετωπίσει διαφορετικής δυναμικότητας χώρες. Δεν είναι εύκολο.

-Υπάρχει απογοήτευση για το λάθος που έγινε στα 5.000μ. και στη Μερόπη Παναγιώτου δόθηκε αργυρό αντί χρυσό. Τι λέτε εσείς για το συμβάν;

Η Κύπρος έκανε κάθε προσπάθεια για να διεκδικήσει το χρυσό, δυστυχώς όμως οι διοργανωτές έκριναν ότι ο αγώνας σταμάτησε στα 5.000μ. Πιστεύουμε ότι έγινε λάθος όμως στην εκδίκαση δεν δικαιωθήκαμε, παρ’ όλες τις παραστάσεις διαμαρτυρίας των υπευθύνων της ΚΟΕ.

* Στην εν λόγω κούρσα, το καμπανάκι προειδοποίησης για τον τελευταίο γύρο δεν ήχησε στα 4.600μ. αλλά στα 5.000μ. και οι αθλήτριες έτρεξαν έναν γύρο περισσότερο. Η Παναγιώτου ήταν δεύτερη στα 5.000μ. αλλά πρώτη στα 5.400μ. και όπως έγινε και σε ανάλογο περιστατικό στο παρελθόν, έπρεπε να πάρει το χρυσό, αφού στα 4.600μ. δεν γνώριζε πως έμπαινε ο τελευταίος γύρος και θα μπορούσε να επιταχύνει νωρίτερα.

-Τι θα θυμάστε περισσότερο από τους 18^ους ΑΜΚΕ;

Είμαι κοντά στους ΑΜΚΕ από το 1985. Μπορεί οι χώρες να χαρακτηρίζονται μικρές όμως το επίπεδο είναι ανταγωνιστικό και αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο. Φέτος συμμετείχαν 90 Ολυμπιονίκες.

Είμαστε παράλληλα πολύ ικανοποιημένοι με την απόδοση των νεαρών μας αθλητών και η αγωνιστική τους επιτυχία υπόσχεται πολλά για το μέλλον.

Να αναφέρω επίσης πως είχαμε έξι αθλητές τελειόφοιτους που είχαν την ευκαιρία να παρακαθίσουν στις παγκύπριες εξετάσεις πρόσβασης. Είχαμε ειδικό χώρο εδώ κι έγιναν όπως ακριβώς γίνονται στην Κύπρο, την ίδια ακριβώς ώρα. Ξεκίνησαν να γράφουν από τις 06:30 (07:30 ώρα Κύπρου). Εκτός από την αγωνία για τους αγώνες, είχαν και για την ακαδημαϊκή τους επιτυχία.

Υπάρχει κάτι άλλο που θα θέλατε να προσθέσετε;

Θα ήθελα να πω ότι η κυπριακή αποστολή είχε μία πολύ καλή δομή και μας χαρακτήριζε η σύμπνοια στον κοινό στόχο. Ο ένας στήριζε την προσπάθεια του άλλου, υπήρχε πολύ καλή συνεργασία μεταξύ των αρχηγών των ομάδων και η αποστολή ήταν σαν μία εθνική ομάδα και όχι ξεχωριστά αθλήματα.

Επίσης, η αποστολή θεωρείται πετυχημένη και γιατί ήμασταν κοντά στην αριστεία. Η συμπεριφορά των αθλητών μας με γεμίζει ως αρχηγό αποστολής με περηφάνια. Το είπα ξανά, ήταν τιμή μου να ηγηθώ αυτής της αποστολής, της μεγαλύτερης που είχαμε ποτέ.

Τέλος, είχαμε διακρίσεις σε αθλήματα που σε προηγούμενους ΑΜΚΕ δεν στηριζόμασταν τόσο, όπως το Τζούντο, η Επιτραπέζια Αντισφαίριση και το Τένις που μας έδωσε τα τελευταία χρυσά, αν και δεν μπορούμε να πούμε πως δεν τα υπολογίζαμε. Επίσης πλέον η Κύπρος παρουσιάζεται ανταγωνιστική και στην Κολύμβηση.