Η Άρσεναλ έδειξε χαρακτήρα κόντρα στην Τσέλσι, βρήκε δύο γκολ σε ισάριθμες τελικές παίζοντας με λιγότερο παίκτη από το 28′ λόγω αποβολής του Λουίζ και με το τέρμα του Μπεγιερίν στο 87′ απέδρασε με τον βαθμό από το «Στάμφορντ Μπριτζ».

Less is more. Όχι πάντα, αλλά για την Άρσεναλ στο «Stamford Bridge», το μινιμαλιστικό δόγμα βρήκε την πλήρη εφαρμογή. Κόντρα στην παράδοση (χωρίς νίκη σε αυτό το γήπεδο από τον Οκτώβριο του 2011), κόντρα στον ίδιο τον προβληματικό της φετινό εαυτό, κατάφερε να πάρει όσα και η ευνοούμενη των συνθηκών Τσέλσι, προσφέροντας τα απολύτως απαραίτητα.

Δύο τελικές, δύο γκολ και με ένα εκ πρώτης άποψης καταδικαστικό ντεσαβαντάζ να την βαραίνει, φαντάζουν ως η απόλυτη συνταγή για το μέγιστο κέρδος στην πιο δύσκολη κατάσταση. Και οι Κανονιέρηδες του Μικέλ Αρτέτα είχαν ανάγκη να μην φύγουν με άδεια χέρια για δεύτερο λονδρέζικο ντέρμπι, σε μια ισοπαλία (2-2) όσο πιο κοντά στο να μοιάζει με νίκη, ακόμα κι αν ο ίδιος ο Ισπανός είχε θέσει το «πρέπει» πάνω από την αναμέτρηση, για να μην χαθεί οριστικά το τρένο της τετράδας.

Στο 200^ο μεταξύ τους ματς σε όλες τις διοργανώσεις, έμελλε να επηρεάσει τον ρου του ο συνδετικός κρίκος των ομάδων από το περασμένο μεταγραφικό παζάρι. Ο Νταβίντ Λουίζ, στην επιστροφή του ως αντίπαλος μετά την μετακίνηση του από την Τσέλσι στην Άρσεναλ, άφησε την ομάδα του να παλεύει με 10 παίκτες από το 28’, σε μια αμφιλεγόμενη απόφαση του Στιούαρτ Άτουελ.

Από το λάθος του Μουστάφι, ο Βραζιλιάνος σέντερ μπακ αναγκάστηκε να κάνει ριψοκίνδυνο τάκλιν στον Έιμπραχαμ και αποχώρησε με κόκκινη κάρτα, για να γίνει ο πρώτος παίκτης που το καταφέρνει στην επανεμφάνιση του στο «Στάμφορντ Μπριτζ» μετά τον Βίνι Τζόουνς το 1995.

Ο Ζορζίνιο ανέλαβε εύστοχα την εκτέλεση, έγινε ο πρώτος που σκοράρει και στα δύο ντέρμπι της σεζόν μετά τον Χουάν Μάτα το 2013, δίνοντας το προβάδισμα που φάνταζε άθραυστο βάσει και του ενός παραπάνω παίκτη αλλά και της συνολικής ανωτερότητας που έβγαζε ήδη η Τσέλσι στο παιχνίδι.

Στο δεύτερο ημίχρονο, ωστόσο, το ζύγι των στιγμών έγειρε προς την πλευρά των Κανονιέρηδων. Και η πρώτη μεγάλη στιγμή άνηκε στον εκπληκτικό 19χρονο, Γκαμπριέλ Μαρτινέλι. Ο Βραζιλιάνος προέβη σε μια απίστευτη κούρσα 70 μέτρων, η οποία δεν βρήκε εμπόδιο αφού ο Ενγκολό Καντέ θύμισε Στίβεν Τζέραρντ και γλίστρησε από τη θέση του τελευταίου αμυνόμενου. Αποτέλεσμα το 1-1 στο 63’, για το 10^ο γκολ στη σεζόν του φορμαρισμένου wonderkid των Κανονιέρηδων, ο οποίος έβαλε το όνομα του δίπλα σε αυτό του Νικολάς Ανελκά, ως ο μόνος teenager που πετυχαίνει 10+ γκολ για την Άρσεναλ σε μια σεζόν την τελευταία εικοσαετία.

Το κοντράστ κλιμακώθηκε στο τελευταίο δεκάλεπτο. Εκεί που κρίθηκαν όλα, με τους οπαδούς των δύο ομάδων να αλλάζουν ρόλους μόλις σε τρία λεπτά και τους αρχηγούς να χρίζονται πρωταγωνιστές. Ο Αθπιλικουέτα φάνηκε ότι με το γκολ του στο 84’ καθάριζε για λογαριασμό των Μπλε, ωστόσο, στο 87’, ο Έκτορ Μπεγιερίν, στην επιστροφή του στην βασική ενδεκάδα και με το περιβραχιόνιο στο στήθος κατάφερε να ισοφαρίσει άμεσα, με όμορφο πλασέ εκτός περιοχής. Σε ένα γκολ που έδωσε την λύτρωση, την προτιμότερη ταμπέλα του «refuse to lose» κι ας χάθηκε το ολόκληρο τρίποντο, από μία ακόμη ήττα-μαχαιριά στην φετινή πορεία της Άρσεναλ.

Στην εμπράγματη ουσία, καμία εκ των δύο δεν είναι ευχαριστημένη από την ισοπαλία. Ο βαθμολογικός πίνακας βρίσκει πλέον την Τσέλσι στους 40 βαθμούς, να περιμένει γκέλα της Γιουνάιτεντ για να μην ψαλιδίσει την διαφορά τους στο -3. Από την άλλη, η Άρσεναλ εξακολουθεί να απέχει με διψήφια διαφορά από τον στόχο του Champions League και πέρα από τον χαρακτήρα της, συντήρησε και την ανάγκη για μεγάλο ντεμαράζ προκειμένου να φτάσει πιο κοντά. Πάντα με τον κίνδυνο μιας νέας ήττα, που ενδεχομένως να θέσει τέλος στα όνειρα της.

Τσέλσι (Λάμπαρντ): Κέπα, Έμερσον, Ρούντιγκερ, Κρίστενσεν, Αθπιλικουέτα, Καντέ (69’ Μάουντ), Ζορζίνιο, Χάντσον-Οντόι, Κόβατσιτς (66’ Μπάρκλεϊ), Γουίλιαν (79’ Μπατσουαγί), Έιμπραχαμ

Άρσεναλ (Αρτέτα): Λένο, Μπεγιερίν, Μουστάφι, Νταβίντ Λουίζ, Σάκα, Τορέιρα, Τζάκα, Πεπέ (81’ Χόλντινγκ) Οζίλ (55’ Γκεντουζί), Μαρτινέλι (90’ Γουίλοκ), Λακαζέτ