Το Μουντιάλ συνδέθηκε με ορισμένες απίθανες επιδόσεις και σπουδαία ρεκόρ, με μεγάλες αποτυχίες και γκάφες, αλλά και με πολλά παράξενα πράγματα που θα μείνουν στην ιστορία.

Το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό ραντεβού στον πλανήτη, το Παγκόσμιο Κύπελλο, διεξάγεται στο Κατάρ και προστίθεται στις προηγούμενες 21 εκδόσεις που χαράχθηκαν ανεξίτηλα στην ιστορία και στις μνήμες μας.

Από εκείνη τη μακρινή διοργάνωση του 1930 στο Μοντεβίδεο της Ουρουγουάης μέχρι την “παρθενική” σε αραβικό έδαφος υπάρχουν 92 χρόνια γεμάτα εντυπωσιακές βραδιές, ακατάρριπτα ρεκόρ, αλλά και επιδόσεις που όλοι θέλουν να ξεχάσουν, αλλά τα κιτάπια της διοργάνωσης δεν το επιτρέπουν.

Οι επιδόσεις που δεν θα επαναληφθούν

Η Βραζιλία με πέντε κατακτήσεις παραμένει η χώρα με τα περισσότερα τρόπαια, έστω κι αν δεν κατάφερε να διευρύνει τη διαφορά από Γερμανία και Ιταλία που την ακολουθούν με τέσσερα. Η πρώτη είναι κι η αντίπαλός της στα γκολ, αλλά υπολείπεται με τρία, αφού η “σελεσάο” έχει 229 έναντι 226 (αμφότερες σε 109 αγώνες, αν και η Βραζιλία έχει αγωνιστεί σε δύο τουρνουά παραπάνω).

Σε επίπεδο διοργάνωσης, εκείνα του 1998 και του 2014 είχαν τα περισσότερα γκολ (171), μέχρι να έρθει το τουρνουά του Κατάρ να πάρει το ρεκόρ. Βέβαια, καμία διοργάνωση δεν θα ξεπεράσει εκείνη του 1954 σε μέσο όρο, αφού σε κάθε παιχνίδι σημειώνονταν 5,38 τέρματα. Ακατάρριπτο θα μείνει και το ρεκόρ της Ουγγαρίας στο ίδιο τουρνουά με 27 γκολ, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Ζιστ Φοντέν σκόραρε 13 φορές για τη Γαλλία, επίδοση που παραμένει μοναδική για ποδοσφαιριστή.

Αρχισκόρερ στη διοργάνωση όμως είναι ο Μίροσλαβ Κλόζε, ο οποίος από το 2002 μέχρι το 2014 πέτυχε 16 γκολ (προσπερνώντας τα 15 του Βραζιλιάνο Ρονάλντο). Μάλιστα, ο Γερμανός μπομπέρ είναι και ο παίκτης με τα περισσότερα παιχνίδια σε νοκ άουτ (14) και με τις περισσότερες νίκες σε Μουντιάλ (17).

Ο παίκτης με τα περισσότερα γκολ σε έναν αγώνα Μουντιάλ παραμένει από το 1994 ο Ρώσος Όλεγκ Σαλένκο με πέντε κόντρα στο Καμερούν, ενώ το γρηγορότερο χατ τρικ βρίσκεται στη φαρέτρα του Ούγγρου Λάσλο Κις μέσα σε 8 λεπτά απέναντι στο Ελ Σαλβαδόρ το 1982. Εκείνο το 10-1 αποτελεί και την πιο ευρεία νίκη σε Παγκόσμιο Κύπελλο, μαζί με τα 9-0 της Ουγγαρίας κόντρα στη Νότια Κορέα το 1954 και της Γιουγκοσλαβίας κόντρα στο Ζαΐρ το 1974.

Ο Πελέ είναι μία κατηγορία μόνος του στην ιστορία του Μουντίαλ, γεμάτη ρεκόρ και αξεπέραστες επιδόσεις. Τα τρία τρόπαια είναι κάτι μοναδικό και μόνο ορισμένα στελέχη της εθνικής Γαλλίας όπως ο Κιλιάν Εμπαπέ μπορούν -λόγω ηλικίας- να το ισοφαρίσουν στο μέλλον. Αυτά τα ρεκόρ που πιθανότατα δεν θα καταρριφθούν ποτέ είναι τα ηλικιακά του “μαύρου μαργαριταριού”, που από το 1958 είναι ο νεαρότερος σκόρερ, ο νεαρότερος στα νοκ άουτ, ο νεαρότερος σκόρερ στα νοκ άουτ ο νεαρότερος σε τελικό και ο νεαρότερος σκόρερ σε τελικό, όλα πριν ενηλικιωθεί. Έστω κι αν το ρεκόρ του νεαρότερου σε Μουντιάλ ανήκει σε έναν Βορειοϊρλανδό, τον Νόρμαν Γουάιτσαϊντ, που έπαιξε το 1982 απέναντι στη Γιουγκοσλαβία σε ηλικία 17 ετών και 41 ημερών.

Όσο για τους γηραιότερους, ο Αιγύπτιος τερματοφύλακας Εσάμ ελ Χαντάρι αγωνίστηκε το 2918 σε ηλικία 45 ετών και 161 ημερών και ταυτόχρονα είναι ο γηραιότερος αρχηγός και ο γηραιότερος που έκανε ντεμπούτο σε Μουντιάλ. Ο γηραιότερος που έπαιξε σε τελικό και κατέκτησε το τρόπαιο το 1982 όμως είναι ο θρυλικός Ιταλός συνάδελφός του, Ντίνο Τζοφ, σε ηλικία 40 ετών και 133 ημερών. Σε επίπεδο σκόρερ, ο εμβληματικός Καμερουνέζος Ροζέ Μιλά πέτυχε γκολ κόντρα στη Ρωσία το 1994 σε ηλικία 42 ετών και 39 ημερών, ενώ στη φετινή διοργάνωση ο 39χρονος Πέπε σκόραρε για την Πορτογαλία κόντρα στην Ελβετία κι έγινε ο γηραιότερος σκόρερ σε νοκ άουτ. Ένας συμπατριώτης είναι ο γηραιότερος (33 ετών και 130 ημερών) που πέτυχε χατ τρικ, το 2018 απέναντι στην Ισπανία. Το όνομά του; Κριστιάνο Ρονάλντο. Ήτοι, ο ποδοσφαιριστής και με ένα μοναδικό ρεκόρ επίσης, ο μοναδικός με γκολ σε πέντε διαφορετικά τουρνουά.

Η… ντροπή των Μουντιάλ

Οι εντυπωσιακές επιδόσεις είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι τα αρνητικά ρεκόρ που αρκετοί παίκτες και χώρες θέλουν να ξεχαστούν, έστω κι αν δεν τα καταφέρνουν. Η Ελλάδα είναι μία από αυτές, με το περίφημο 4-4-2 του 1994 και την 24η θέση μεταξύ 24 συμμετεχουσών στη διοργάνωση των ΗΠΑ, όμως ήδη από το το 1954 η Νότια Κορέα είχε 0-16 τέρματα σε δύο αγώνες ομίλου και παραμένει μέχρι σήμερα η χειρότερη ομάδα που έχει εμφανιστεί σε ένα τουρνουά. Σε όλη την ιστορία, ο τίτλος αυτός πηγαίνει στο Ελ Σαλβαδόρ που σε δύο συμμετοχές έχει έξι ήττες σε ισάριθμους αγώνες ομίλων και 1-22 τέρματα.

Το Κατάρ από την πλευρά του έμεινε κι αυτό στην ιστορία ως ο χειρότερος διοργανωτής σε αγωνιστικό επίπεδο, με μηδέν βαθμούς, -6 διαφορά τερμάτων και μαθηματικό αποκλεισμό από τη 2η αγωνιστική!

Σε επίπεδο διοργάνωσης, το 1930 ήταν αναπόφευκτο όταν στο γρασίδι υπήρχε μία άγνωστη για τους Ουρουγουανούς ευρωπαϊκή ομάδα όπως η Ρουμανία να μην… συγκινήσει ο αγώνας της με το Περού, που αποτελεί αυτόν με τη μικρότερη καταγραμμένη προσέλευση. Μόλις 300 άτομα βρέθηκαν στο “Ποσίτος” του Μοντεβίδεο για το παιχνίδι, επίδοση που απέχει παρασάγγας από το ρεκόρ αγώνα που παραμένουν οι 199.854 θεατές που επισήμως είδαν το Maracanazo του 1950. Ο μικρότερος μέσος όρος πάντως ανήκει στη δεύτερη διοργάνωση, του 1934 στην Ιταλία, με 21.353 θεατές ανά αγώνα (συνολικά 17 αγώνες).

Σε επίπεδο χωρών, το Μεξικό είναι η εθνική με τις περισσότερες ήττες (28), Καναδάς και Ελ Σαλβαδόρ εκείνες με τα περισσότερα παιχνίδια χωρίς βαθμό μέχρι στιγμής (6) και η Ονδούρα με τα περισσότερα παιχνίδια χωρίς νίκη (9). Κίνα, Ινδονησία (κάποτε ως Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες), Τρίνινταντ και Τομπάγκο, αλλά και το Κονγκό (κάποτε ως Ζαΐρ) περιμένουν ακόμα να πανηγυρίσουν το πρώτο γκολ τους. Τέλος, η Ελβετία το 2006 κατάφερε το απίθανο, να αποκλειστεί στη φάση των 16 χωρίς να έχει δεχθεί γκολ στα τέσσερα παιχνίδια που έδωσε στο τουρνουά της Γερμανίας.

Σε επίπεδο ποδοσφαιριστών, ο Χαβιέρ Μαστσεράνο με επτά κάρτες κατέχει το… πειθαρχικό ρεκόρ, αλλά οι Ριγκομπέρτ Σονγκ και Ζινεντίν Ζιντάν είναι οι μοναδικοί με δύο αποβολές. Ο Μεξικανός Αντόνιο Καρμπαχάλ ήταν ο πρώτος παίκτης που συμμετείχε σε πέντε διαφορετικά τουρνουά και αναπόφευκτα ο τερματοφύλακας που έχει δεχθεί τα περισσότερα γκολ (25), αν και σε μία διοργάνωση, το ρεκόρ ανήκει στον Νοτιοκορεάτη Ντέοκ Γιουνγκ Χονγκ με 16 από το 1954.

Μα, πώς έγινε αυτό;

Υπάρχουν και ορισμένα δεδομένα που δύσκολα μπορεί να τα συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Όπως ότι η Βουλγαρία συμμετείχε πέντε φορές σε Μουντιάλ χωρίς να σημειώσει νίκη και η πρώτη της ήρθε στην έκτη συμμετοχή της, το 1994, με το 4-0 κόντρα στην… Ελλάδα! Το σερί των 17 αγώνων μέχρι την “παρθενική” νίκη παραμένει ρεκόρ μέχρι σήμερα.

Το Μεξικό είναι η χώρα με τους περισσότερους αποκλεισμούς στη φάση των 16, όμως όλοι σημειώθηκαν διαδοχικά, από το 1994 μέχρι το 2018. Μέχρι τη φετινή πορεία της Γαλλίας, οι προηγούμενες τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες που κατέκτησαν το τρόπαιο, στο επόμενο τουρνουά αποκλείστηκαν στη φάση των ομίλων (η Γαλλία το 2002, η Ιταλία το 2010, η Ισπανία το 2014 και η Γερμανία το 2018).

Τα Αργεντινή – Γερμανία, Βραζιλία – Σουηδία και Γερμανία – Γιουγκοσλαβία (ή Σερβία) είναι τα πιο συχνά ζευγάρια με επτά εμφανίσεις, αν και κανένα δεν διεξήχθη το 2018 ή το 2022!

Η μεγαλύτερη ανατροπή σημειώθηκε το 1954, όταν η Ελβετία ήταν μπροστά με 3-0 αλλά ηττήθηκε 7-5 από την Αυστρία, στο παιχνίδι με τα περισσότερα γκολ στην ιστορία της διοργάνωσης. Δώδεκα χρόνια αργότερα, η Βόρεια Κορέα (που στους ομίλους είχε αποκλείσει την Ιταλία) προηγήθηκε με 3-0 της Πορτογαλίας, όμως το καρέ του Εουσέμπιο διαμόρφωσε το 5-3. Προβάδισμα τριών γκολ είχε πάρει και η ΕΣΣΔ κόντρα στην Κολομβία το 1962 και η Σενεγάλη κόντρα στην Ουρουγουάη το 2002 όμως αμφότερα τα παιχνίδια έληξαν ισόπαλα (4-4 και 3-3 αντίστοιχα).

Αξιοσημείωτη είναι και η συνύπαρξη του Μιλά με τον Ριγκομπέρτ Σονγκ στο Καμερούν το 1994, αφού τους χώριζαν 24 χρόνια και 42 ημέρες, η μεγαλύτερη ηλικιακή διαφορά μεταξύ συμπαικτών. Ο Μιλά… προκάλεσε ακόμα ένα ιδιαίτερο ρεκόρ, αφού το 1990 σε ηλικία 38 ετών και 19 ημερών έγινε ο γηραιότερος παίκτης που σημειώνει το “παρθενικό” τέρμα του στο θεσμό.

Ίσως το πιο απίθανο στοιχείο του Μουντιάλ να κρύβεται σε άλλου είδους αριθμούς, που αφορούν τις… καθυστερήσεις των αγώνων και δη στη φάση των φετινών ομίλων. Η FIFA είχε δώσει εντολή στους διαιτητές να διασφαλίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο καθαρό χρόνο παιχνιδιού, με συνέπεια στην αναμέτρηση της Αγγλίας με το Ιράν στους ομίλους, στο 1ο ημίχρονο να υποδειχθούν 14 λεπτά καθυστερήσεις και στο 2ο ημίχρονο ο αντίστοιχος χρόνος να είναι 10 λεπτά. Συνολικά κρατήθηκαν 27 λεπτά καθυστερήσεων (αφού έγιναν και καθυστερήσεις μέσα στις καθυστερήσεις), σχεδόν μισό ημίχρονο, πρακτική που σταμάτησε μερικούς αγώνες αργότερα.

ΠΗΓΗ:sport24.gr