Μπορούσια Ντόρτμουντ – Ρεάλ Μαδρίτης 0-2: Μυθική Βασίλισσα για 15η φορά!

Με γκολ των Ντάνι Καρβαχάλ και Βινίσιους Ζούνιορ στο τελευταίο εικοσάλεπτο, η Ρεάλ Μαδρίτης λύγισε την αξιόμαχη Μπορούσια Ντόρτμουντ (2-0) και κατέκτησε το Champions League για 15η φορά στην ιστορία της και έκτη τα τελευταία έντεκα χρόνια.

Και στο τέλος νικούν πάντα οι Γερμανοί; Λάθος κύριε Γκάρι Λίνεκερ, στο τέλος νικάει ΠΑΝΤΑ η Ρεάλ Μαδρίτης, όταν πρόκειται για το Champions League! Παρότι ζορίστηκε στο πρώτο ημίχρονο από μια εξαιρετική Μπορούσια Ντόρτμουντ, η Βασίλισσα «χτύπησε» δις στο τελευταίο εικοσάλεπτο και, με νίκη 2-0, κατέκτησε το τρόπαιο για 15η φορά και έκτη τα τελευταία δέκα χρόνια (σε έντεκα τελικούς). Και, για πρώτη φορά, ούσα αήττητη σε όλη την διοργάνωση, την δική της διοργάνωση.

Χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα απουσιών, ο Έντιν Τέρζιτς δεν επιφύλαξε εκπλήξεις στην ενδεκάδα, αφού παράταξε την ίδια για τέταρτο σερί ματς στην διοργάνωση, αφήνοντας αναμενόμενα στον πάγκο τον Μάρκο Ρόις, στο τελευταίο του παιχνίδι με την φανέλα της Μπορούσια.

Βασικός ο Τόνι Κρόος στο τελευταίο του ματς με την Ρεάλ, στην οποία ο Κάρλο Αντσελότι ξεκίνησε τον Τιμπό Κουρτουά κάτω από τα δοκάρια αντί του βασικού σε όλη την πορεία μέχρι τον τελικό Αντρέι Λούνιν και τον Εντουάρντο Καμαβινγκά στα χαφ αντί του τραυματία Ορελιέν Τσουαμενί.

Ρεσιτάλ ευκαιριών της Ντόρτμουντ!

Ο τελικός ξεκίνησε με τον πλέον… ανάποδο τρόπο, με την εισβολή τριών (!) φιλάθλων στον αγωνιστικό χώρο στο πρώτο λεπτό, με τον έναν εξ’ αυτών μάλιστα να προλαβαίνει να βγάλει selfie με τον Βινίσιους Ζούνιορ και την ασφάλεια να κάνει… αιώνες μέχρι να τους απομακρύνει. Όπως διέρρευσε, υπήρχε οικονομικός λόγος για την εισβολή.

Η Βασίλισσα, όπως αναμενόταν, είχε από την αρχή την πρωτοβουλία των κινήσεων, με τους Βεστφαλούς να περιμένουν την ευκαιρία τους καλά κλεισμένοι στα μετόπισθεν, φροντίζοντας κυρίως με ντουμπλαρίσματα να περιορίσουν την δράση του Βινίσιους Ζούνιορ και τον Μάρτσελ Σάμπιτσερ να πέφτει πάνω στον Κρόος, όποτε αυτός έπαιρνε την μπάλα.

Ο Γιούλιαν Μπραντ με διαγώνιο σουτ μέσα από την περιοχή που έφυγε άουτ, έχασε την πρώτη καλή ευκαιρία του τελικού (14’), ύστερα από πάσα του Νίκλας Φίλκρουγκ, ο οποίος πάντως ενδέχεται να ήταν οφσάιντ.

Η ευκαιρία αυτή αποδείχθηκε προάγγελος ενός εφιαλτικού δεκαλέπτου για την άμυνα της Ρεάλ, όπου η Ντόρτμουντ έχασε τρεις τεράστιες ευκαιρίες για να προηγηθεί. Στο 20ό λεπτό, ο Ματς Χούμελς με καταπληκτική βαθιά μπαλιά βρήκε τον Καρίμ Αντεγέμι στην πλάτη της άμυνας, αλλά ο νεαρός επιθετικός δεν πήρε την σωστή απόφαση αφού, όντας μόνος του προ του Κουρτουά, προσπάθησε να περάσει τον Βέλγο στην έξοδό του, αλλά κλείστηκε και δεν πλάσαρε υπό καλές συνθήκες.

Το έκανε, αντίθετα, τρία λεπτά αργότερα ο Φίλκρουγκ μέσα από την περιοχή, με την μπάλα να χτυπάει στο αριστερό δοκάρι της μαδριλένικης εστίας και να περνάει βασανιστικά για τους Γερμανούς μπροστά από την γραμμή, προτού την διώξουν οι Μαδριλένοι.

Η Ρεάλ, παρά το υψηλό ποσοστό κατοχής της μπάλας (68%), ήταν ξεκάθαρο πως δεν ένιωθε άνετα και «απάντησε» εν μέρει με ευκαιρία του Μπέλινγκχαμ που αποσόβησε η άμυνα, με την Μπορούσια να βγαίνει ταχύτατα στην αντεπίθεση και τον Αντεγέμι να πλασάρει μέσα από την περιοχή για να αποκρούσει εντυπωσιακά ο Κουρτουά, αποσοβώντας το γκολ που αναμφίβολα άξιζαν οι Βεστφαλοί.

Οι Μαδριλένοι επιχείρησαν να ισορροπήσουν την κατάσταση, τα κατάφεραν εν μέρει, χωρίς όμως να απειλήσουν επί της ουσίας την εστία του Γκρέγκορ Κόμπελ, κάτι που έκανε ο Σάμπιτσερ με επικίνδυνο σουτ που έβγαλε δύσκολα ο Κουρτουά (41’), αφού η μπάλα έσκασε μπροστά του.

Ξύπνησε η Ρεάλ…

Μετά την ανάπαυλα, όπου αναμφίβολα θα υπήρξαν μερικά έντονα… λογάκια από τον Αντσελότι, η Ρεάλ μπήκε πιο δυνατά και, προτού καν συμπληρωθεί το πρώτο πεντάλεπτο, απείλησε με απευθείας εκτέλεση φάουλ του Κρόος που έβγαλε δύσκολα ο Κόμπελ και κεφαλιά άουτ από τον Ντάνι Καρβαχάλ στο κόρνερ που προέκυψε από την απόκρουση του Ελβετού τερματοφύλακα. Σε δέκα δευτερόλεπτα είχε κάνει ό, τι δεν έκανε σε 50 λεπτά.

Η πίεση της Ντόρτμουντ ήταν συνεχής και ασφυκτική, αλλά η Ρεάλ πατούσε πλέον καλύτερα, όπως επιβεβαίωσε με μια ακόμα καλή ευκαιρία στο 57’, όταν μέσα από την περιοχή ο Καρβαχάλ δεν έπιασε όσο καλά θα ήθελε το σουτ, με τον Κόμπελ σε συνεργασία με τον Ίαν Μάατσεν να αποσοβούν τον κίνδυνο.

Οι Μαδριλένοι επέλεγαν κατά διαστήματα να δίνουν την μπάλα στους Βεστφαλούς, οι οποίοι δεν έδειχναν να έχουν πρόβλημα ούτε με αυτή την συνθήκη, έστω και αν χρειάστηκε να φτάσουν μέχρι το 63’ για να απειλήσουν στο δεύτερο ημίχρονο, όταν μετά από σέντρα του Αντεγέμι, ο Φίλκρουγκ έπιασε δυνατή κεφαλιά – ψαράκι, με την μπάλα να σταματάει πάνω στον καλά τοποθετημένο Κουρτουά.

…και γκολ ο Καρβαχάλ!

Στο 69’, η Ρεάλ έχασε την μεγαλύτερη ευκαιρία της μέχρι εκείνο το σημείο, όταν μετά από σέντρα του Βινίσιους ο (σχεδόν άφαντος στην πρώτη ώρα παιχνιδιού) Μπέλινγκχαμ δεν κατάφερε να πιάσει την κεφαλιά μόνος του προ του Κόμπελ, με την μπάλα να φεύγει ελάχιστα άουτ.

Παρά τις συνεχείς συζητήσεις του Αντσελότι με τον γιο και συνεργάτη του, Ντάβιντε, η πρώτη αλλαγή έγινε από τον Τέρζιτς, ο οποίος στο 72’ έβγαλε τον κουρασμένο Αντεγέμι για να ρίξει στην θέση του τον Ρόις, μοναδικός επιζών του χαμένου τελικού του 2013, μαζί με τον Χούμελς.

Το ενδεχόμενο της παράτασης φάνταζε πλέον πολύ πιθανό, αλλά στο 74’ η ξεχωριστή σχέση της Ρεάλ με την δική της διοργάνωση έκανε ξανά την παρουσία της. Κόρνερ του Κρόος από τα αριστερά, εξαιρετική κεφαλιά του… Ντάνι Καρβαχάλ στο πρώτο δοκάρι (!) και 1-0 για την Βασίλισσα, σχεδόν από το πουθενά.

Ο Ισπανός δεξιός μπακ, καταπληκτικός σε όλο το ματς, έγινε ο πέμπτος αμυντικός της Ρεάλ που σκοράρει σε τελικό, μετά τους Μαρκίτος (1956), Σέρχιο Ράμος (δις, 2014 και 2016) και Μαρσέλο (2014).

Το γκολ του Καρβαχάλ σόκαρε τη Μπορούσια και αυτό προσπάθησε να το εκμεταλλευτεί άμεσα η Ρεάλ, χάνοντας λίγο αργότερα τεράστια ευκαιρία για το 2-0 με τον Μπέλινγκχαμ, με τον Νίκο Σλότερμπεκ να παρεμβαίνει για να το αποτρέψει.

Το μομέντουμ ήταν ξεκάθαρα για την Ρεάλ, η οποία έχασε και δεύτερη μεγάλη ευκαιρία με φάουλ του Κρόος που έβγαλε ξανά ο Κόμπελ, με τον Τέρζιτς να τα παίζει όλα για όλα με την είσοδο των Ντόνι Μάλεν και Σεμπαστιάν Αλέ, βγάζοντας Γιούλιαν Μπραντ και Εμρέ Τσαν.

Νέα ευκαιρία με τον Εντουάρντο Καμαβινγκά, το εξαιρετικό πλασέ του οποίου έβγαλε με απίθανη απόκρουση ο Κόμπελ, ο οποίος αμέσως μετά απέτρεψε ξανά το 2-0 σε κεφαλιά του Νάτσο μετά από το κόρνερ.

Σφραγίδα τίτλου από τον «χρυσό» Βινίσιους!

Η Ρεάλ άξιζε το 2-0 και το πέτυχε με τον ποδοσφαιριστή που φαντάζει πλέον ως το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση της «Χρυσής Μπάλας». Τεράστιο λάθος του Μάατσεν, ο Μπέλινγκχαμ σερβίρει στον Βινίσιους Ζούνιορ και ο Βραζιλιάνος πλασάρει άψογα τον Κόμπελ για το τελειωτικό 2-0.

Ο «Βίνι», ο πιο δραστήριος της ομάδας του επιθετικά, έγινε ο πρώτος Βραζιλιάνος που σκοράρει σε δύο τελικούς Champions League, αφού πριν από δύο χρόνια είχε χαρίσει το τρόπαιο κόντρα στην Λίβερπουλ. Κιλιάν (Μπαπέ), θα έχεις μπόλικο ανταγωνισμό στην Μαδρίτη…

Ήταν πλέον ώρα για πανηγύρια, ο Αντσελότι έβαλε τον Λούκα Μόντριτς αντί του Κρόος για να αποθεωθούν αμφότεροι, με την Μπορούσια να μην παρατάει, να σκοράρει με κεφαλιά του Φίλκρουγκ, αλλά το γκολ να ακυρώνεται ορθά για οφσάιντ.

Το φινάλε βρήκε την Ρεάλ να πανηγυρίζει ένα ακόμα τρόπαιο και τον μυθικό Αντσελότι να φτάνει τα πέντε (!) Champions League ως προπονητής και τα επτά συνολικά, αφού είχε και δύο ως παίκτης. Ευλογημένος, αλλά και ικανότατος ο Ιταλός…

Μπορούσια Ντόρτμουντ (Έντιν Τέρζιτς): Κόμπελ – Ρίερσον, Χούμελς, Σλότερμπεκ, Μάατσεν – Τσαν (81’ Μάλεν), Μπραντ (81’ Αλέ), Σάμπιτσερ – Σάντσο (87’ Μπάινο – Γκίτενς), Φίλκρουγκ, Αντεγέμι (72’ Ρόις).

Ρεάλ Μαδρίτης (Κάρλο Αντσελότι): Κουρτουά – Καρβαχάλ, Ρούντιγκερ, Νάτσο, Μεντί – Βαλβέρδε, Κρόος (85’ Μόντριτς), Καμαβινγκά – Μπέλινγκχαμ (85’ Χοσέλου) – Ροντρίγκο (90’ Έντερ Μιλιτάο), Βινίσιους Ζούνιορ (90’ Λούκας Βάθκεθ).