Γενέθλια για την ιστορική Ένωση Νέων Παραλιμνίου (85 χρόνια ζωής)

Έχει γενέθλια ένα μεγάλο, ένα ιστορικό σωματείο της Κύπρου. Η Ένωση Νέων Παραλιμνίου γίνεται 85 χρόνων.

“Το εν Παραλιμνίω από της 20^ης Φεβρουαρίου 1936, ιδρυθέν υπό την επωνυμίαν Φιλαθλητικός Σύλλογος Ηρακλής λειτουργούν σωματείον με καταστατικόν 59 άρθρων . . . “

Με απόσπασμα από τα πρακτικά του σωματείου Ηρακλής ξεκινούμε την προσπάθεια απόδοσης της ιστορίας της Ε.Ν. Παραλιμνίου. Ο Φ.Σ. Ηρακλής και το Αναγνωστήριο “Η Αγάπη του  Λαού” δύο οργανωμένα σύνολα με πλούσια αγωνιστική και πολιτιστική  δράση άφησαν στο περιθώριο τις ιδεολογικές και ζημιογόνες για το Παραλίμνι αντιπαραθέσεις τους. Έτσι λοιπόν στις 2 Απριλίου 1944 έχουμε την ιστορική απόφαση της ενοποίησης, γεγονός πολύ πρωτοποριακό για τα δεδομένα της τότε εποχής.

Για να επιταχυνθεί και να επικυρωθεί η απόφαση λόγω του γεγονότος ότι υπήρχαν περιουσιακά στοιχεία τα οποία κινδύνευαν να χαθούν, αποφασίστηκε όπως ο Φ.Σ. Ηρακλής “απορροφήσει” την Αγάπη του Λαού. Γι΄αυτό στο έμβλημα του Σωματείου αναγράφεται ως έτος ιδρύσεως το 1936. Για την συμπερίληψη του έτους 1936 στο επίσημα εγγεγραμμένο σήμα του Σωματείου από Τμήμα Εφόρου εταιρειών χρειάστηκαν μια σειρά από αποδείξεις και μαρτυρίες. Σήμερα τόσον το όνομα όσον και το σήμα του Σωματείου αποτελούν πλέον περιουσιακό του στοιχείο και οποιαδήποτε εκμετάλλευση τους από τρίτους αποτελεί καταπάτηση των πνευματικών του δικαιωμάτων.

Η πρώτη γενική καταστατική συνέλευση του ενοποιημένου πλέον σωματείου όπως ήταν φυσικό είχε ως πρώτο θέμα την εξεύρεση νέου ονόματος. Κατόπιν ψηφοφορίας μεταξύ έξι ονομάτων υπερισχύει με συντριπτική πλειοψηφία το όνομα “ΕΝΩΣΙΣ  ΝΕΩΝ  ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ”.

Όπως και πριν την ενοποίηση έτσι και μετά την υλοποίηση της εκτός από διάφορες καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις οργανώνονταν διαγωνισμοί και  παιχνίδια με το μπιλιάρδο να κρατά τα σκήπτρα ως το πιο δημοφιλές για την τότε εποχή. Η πρώτη απόφαση για  δημιουργία ομάδων ποδοσφαίρου και στίβου πάρθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1945. Εδώ αξίζει να σημειωθεί το κίνητρο που δόθηκε για να προσελκύσει  ποδοσφαιριστές που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια στολή ποδοσφαίρου. Αμέσως μετά η Ένωση αποκτά το δικό της γήπεδο του οποίου το περιτοίχισμα ήταν από καλάμια. Πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας στα χρονικά του Σωματείου καταγράφεται ο αγώνας που διεξήχθη το 1945 λίγο πριν το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου με Γερμανούς κρατούμενους.

Στη  δεκαετία του ‘50 το ποδόσφαιρο ανθεί όλο και  περισσότερο στις καρδιές των Παραλιμνιτών. Ορίζεται προπονητής και διοργανώνονται όλο και περισσότεροι αγώνες με αποτέλεσμα η προσέλευση του κόσμου να γίνεται όλο και μεγαλύτερη.

Πλούσιος από κάθε άποψη είναι ο ρόλος που διαδραματίζει η Ε.Ν.Π. κατά τη διάρκεια του Εθνικού Απελευθερωτικού Αγώνα 1955-59. Επιγραμματικά τονίζουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μελών ανήκαν στις τάξεις της ΕΟΚΑ ενώ ο χώρος κοντά στο γήπεδο ονομαζόταν το “τρίγωνο του θανάτου” λόγω των πολλών ενεδρών που η ΕΟΚΑ έστηνε έξω από αυτό. Λόγω του γεγονότος αυτού ο Άγγλος κατακτητής προχώρησε στην κατεδάφιση του γηπέδου αλλά μετά από κάποιο καιρό επιδότησε με ποσό £950 την ανακατασκευή του.

Η  δεκαετία του ‘60 σηματοδοτεί εξελίξεις όσον αφορά τη συμμετοχή της ποδοσφαιρικής ομάδας σε διάφορα πρωταθλήματα. Το 1961 η αίτηση  της Ε.Ν.Π. για συμμετοχή στο πρωτάθλημα της Β΄ Κατηγορίας,  απορρίπτεται. Ως λόγος απόρριψης της αίτησης ένταξης δόθηκε η πρόνοια του καταστατικού της Κ.Ο.Π. για συμμετοχή μόνον ομάδων πόλεων. Ήταν όμως γνωστό σε όλους τους Παραλιμνίτες ποδοσφαιρόφιλους το πραγματικό αίτιο της μη ένταξης που δεν ήταν άλλο από την επιμονή συγκεκριμένης ομάδας που θίγονταν τα συμφέροντα της. Το 1962 η Ένωση πρωτοστατεί στη δημιουργία της Ε.Α.Π.Ο. (Ελληνική Αγροτική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία) στην οποία παρέμεινε ενεργό μέλος μέχρι το 1965 οπόταν έγινε δεκτή στις τάξεις της Κ.Ο.Π. και στο πρωτάθλημα της Β΄ κατηγορίας. Αυτό έγινε κατορθωτό μετά από συντονισμένες ενέργειες της διοίκησης που πέτυχε την αλλαγή του καταστατικού της Ομοσπονδίας και από μόνον “ομάδες πόλεων” γίνονταν πλέον αποδεκτές “ομάδες πόλεων και κωμοπόλεων”.

Η Ε.Ν.Π. παρέμεινε στη Β΄ κατηγορία μέχρι και την περίοδο 1968–69 κατά την οποία στέφεται πρωταθλήτρια. Έτσι φτάνουμε στην ποδοσφαιρική περίοδο 1969–70 με την Ένωση να αγωνίζεται για πρώτη φορά στη Α΄ κατηγορία.

Η πορεία στα χρόνια που ακολουθούν ήταν αρκετά ικανοποιητική αφού το 1974 είχαμε την πρώτη συμμετοχή μας σε τελικό κυπέλλου και παρουσία ως φιναλίστ στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. Στα χρόνια που ακολούθησαν η Ένωση δεν έμεινε μόνο στο ποδόσφαιρο δημιουργώντας ομάδες πετόσφαιρας και καλαθόσφαιρας.

Το 1975 αμέσως μετά την τουρκική εισβολή η ποδοσφαιρική ομάδα καταφέρνει να φτάσει και πάλι στον τελικό, έχοντας μάλιστα κατακτήσει  και τη 2^η θέση στο πρωτάθλημα. Ακόμα μια συμμετοχή στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ είναι ο τελικός απολογισμός.

Η  συνέχεια βρίσκει την Ένωση να παραχωρεί τους ποδοσφαιριστές Δημήτρη Οικονόμου (Κούδα) και Δημήτρη Κύζα στον Π.Α.Ο. έναντι  σοβαρών  οικονομικών  ανταλλαγμάτων. Λεφτά τα οποία αξιοποιήθηκαν  με τον καλύτερο τρόπο από τους διοικούντες εκείνης της εποχής, αφού το 1980 κτίζουν το νέο οίκημα του σωματείου στο οποίο στεγάζεται μέχρι και σήμερα.

Όλοι ανέμεναν ότι μετά την εκπληκτική πορεία του 1973-76 η Ένωση θα παρέμενε στα ψηλά. Δυστυχώς αν εξαιρέσουμε τις δύο παρουσίες της ομάδας σε τελικό Κυπέλλου τις περιόδους 1980-81 και 1982-83 με παράλληλες εξόδους της στην Ευρώπη ως φιναλίστ στο Κύπελλο Κυπελλούχων έχοντας ως αποκορύφωμα τη μοναδική διεθνή νίκη στην ιστορία της επί της Βάσας Βουδαπέστης με 1-0 στις 16 Σεπτεμβρίου 1981, οι προσδοκίες όλων των Παραλιμνιτών για την κατάκτηση ενός τίτλου δεν ευοδώθηκαν αφού για πάνω από μια 20ετία δεν έχει να επιδείξει οποιαδήποτε επιτυχία.

Μοναδικά σημεία αναφοράς της τελευταίας εικοσαετίας ήταν ένας ημιτελικός το 1995 και ένας ημιτελικός το 2002 και η ανάδειξη σε πρώτους σκόρερ πρωταθλήματος του Τάσου Ζουβάνη την περίοδο 1987-88 με 23 γκολ και μετέπειτα του Μιχάλη Κωνσταντίνου την περίοδο 1996-97 με 17 γκολ.

Άξιες αναφοράς ήταν επίσης και οι μεταγραφές των Μιχάλη Κωνσταντίνου στον Ηρακλή και μετέπειτα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό καθώς και του Γιασεμή Γιασεμάκη στον AΠΟΕΛ και μετέπειτα στον Π.Α.Ο.Κ.